Македонски центар за меѓународна соработка - МЦМС

Скопје, 16 ноември 2007, Сашо Клековски, извршен директор на МЦМС

...„Различни, а еднакви – историски предизвик на човечката цивилизација. Граѓанското општество има клучна улога во градење широка национална платформа за еднакви можности. Во 2007 - Европската година за еднакви можности, од овој 6-ти НВО саем, да чекориме кон новиот рамковен договор за сите и да си поставиме цел да го постигнеме до 2009 година. Во Европската година за еднакви можности, исто така мораме да побараме еднаквост за Македонија.

Скопје, 16 ноември 2007, Даниела Стојанова, соработник на проекти

...„Изминатите НВО Саеми ги посетија околу 40.000 граѓани, како од Скопје така и од другите градови од Република Македонија, а се претставија по околу 200 организации годишно и се
одржаа вкупно 243 форумски расправи.

Софија, 25-26 јуни 2007, Сашо Клековски, извршен директор на МЦМС

...„Во претходниот период бевме сведоци на ад-хок дијалог во граѓанското општество со некои успеси на национално и локално ниво. Усвојувањето на Стратегијата е клучна рамка за институционализација на тој дијалог.  Граѓанските организации се вклучувани во советодавните и работните тела на Владата на што реферира и прашањето на проширување на бројот на членови на Економскиот и социјален совет...“

Скопје, 27 јаунари 2005, Сашо Клековски, извршен директор на МЦМС

...„Одржливоста на граѓанските организации е во релација со финансискиот и социјалниот капитал. Главните постигнувања се онаму каде финансискиот капитал се надоврзува на социјалниот капитал. Социјалниот капитал е „базата“ или членството и вредностите каде фокусот е на 3К – комуникација, координација и кооперација. Предизвиците на социјалниот капитал се дефиницијата на сопствената улога; меѓусекторските 3К – градење доверба со јавниот и деловниот сектор“...

Март, 2003, Сашо Клековски, извршен директор на МЦМС

...„Зошто е успешен мировниот процес во Македонија? Мирот е поддржан од силите и институциите од самата земја; меѓународната заедница обезбеди мултилатерализам; меѓународната заедница имаше интегриран одговор изразен во политички, воени и финансиски мерки; имаше постојано присуство на специјални пратеници. Некои недостатоци на интервенцијата на меѓународната заедница беа: грешката во предвидувањето на иницијалниот конфликт и неговиот развој; немедијативното однесување од страна на некои медијатори; развивањето на „синдром на протекторат“...