Македонски центар за меѓународна соработка - МЦМС

Скопје, 28 мај 2010, Емина Нурединоска раководител на одделението за граѓанско општество

...„Досегашна пракса во Република Македонија покажува дека 52% од општините во рамките на нивната администрација имаат одговорно лице (но не одделение) за соработка со граѓанскиот сектор. Исклучок е градот Скопје. За 22% од општините соработката со граѓанскиот сектор се заснова на обврзувачки документи како што се статутите на општините, програмите за работа, правилниците и сл. Пишани документи (стратегии) имаат: општина Карпош и град Скопје, 65% од општините одвојуваат одредени финансиски средства за поддршка на граѓанските организации...“

Нови Сад, Србија, 7 мај 2010, Даниела Стојанова

...„ Главните предизвици се ограничената партиципација на граѓаните и тоа: нефаворизирачкиот социо-културен контекст, само 24% од граѓаните се членови на здруженија, а половина од нив не се активни, 10% се волонтерски, а 41% од граѓаните имаат доверба во граѓанското општество. Што се однесува до финансиската одржливост, постои голема зависност од странски фондови, странските донатори се селат во други региони што води кон намалување на фондовите. Постои и недостаток на правила и процедури што го лимитира пристапот на државата во обезбедувањето средства за граѓанските организации...“

Скопје, 6 мај 2010, Сашо Клековски, прв извршен директор

…„Партнерствата (трајни мрежи) со државата и приватниот сектор (и меѓусебно) се основен елемент за ефективно граѓанско општество (ГО). ГО во досегашниот развој посветуваше повеќе внимание на градење на социјалниот капитал со (странските) донатори, отколку со државата и приватниот сектор. ГО се фокусира на правна рамка која овозможува соработка, нешто што е веќе постигнато. Факторот што недостига се социокултурните ограничувања, краткиот период. Ова го  прави видлив проблемот на недостаток на взаемно запознавање и признавање...“

Скопје, февруари 2010, Емина Нурединоска, раководител на одделението за граѓанско општество

...„Повеќе документи даваат основа за вклучување на граѓанските организации во процесот на креирање на политиките. Нема централно воспоставен систем на вклучување во креирање политики. Нема соодветни капацитети и од страна на ГО за креирање политики (особено отсуство на анализи за соодветни прашања и иницијативи за поведување постапка за одредена политика).